CEGIEŁKI

Jeśli ktoś na widok Cegiełek zacznie pojękiwać, że to nie dla niego, bo tam dwa kolory są, żakardowe to jakieś, ściągać się będzie i w ogóle świat jest niesprawiedliwy, bo to za trudne… to niech nie marudzi, bo z żakardem to nie ma wiele wspólnego.

Wzory mozaikowe powstają jako efekt przekładania niektórych oczek bez przerobienia, nitka zostawiana jest wtedy po lewej stronie robótki. Nie pracuje się z dwoma kolorami jednocześnie.

Trochę wprowadzają w błąd schematy, bo one wyglądają, jakby w rzędach lub okrążeniach „cegiełkowych” były oczka jak w żakardzie, robione na zmianę. Ale to nie tak! To są tylko te przekładane oczka. Nie przerabiamy, przekładamy.

Zaczniemy od opisu wzoru w wersji „na okrągło”. Cegiełki mają zawsze nieparzystą liczbę oczek – 3, 5, 7. Przy wersji okrągłej liczba oczek musi być podzielna przez kolejną liczbę parzystą, czyli dla cegiełek 3-oczkowych, liczba oczek musi być podzielna przez 4.

Nabieramy oczka, łączymy robótkę w okrąg, a następnie dziergamy:

Okrążenie 1 – kolor A – prawe

Okrążenie 2 – kolor A – lewe

Okrążenie 3 – kolor B – *przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki, 3 prawe* – powtarzaj sekwencję

Okrążenie 4 – kolor B – jak okrążenie 3

Okrążenie 5 – kolor A – jak 1. okrążenie

Okrążenie 6 – kolor A – jak 2. okrążenie

Okrążenie 7 – kolor B – *2 prawe, przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki, 1 prawe*

Okrążenie 8 – kolor B – jak okrążenie 7.

Powtarzamy okrążenia 1-8.

Wersja „na płasko”:

Liczba oczek podzielna przez 4 plus 3 oczka (z czego 2 brzegowe, które nie są opisane we wzorze):

Rząd 1 – kolor A – prawe

Rząd 2 – kolor A – prawe

Rząd 3 – kolor B – *przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki, 3 prawe* – powtarzaj sekwencję a na końcu przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki

Rząd 4 – kolor B – *przełóż oczko bez przerabiania z nitką z przodu robótki, 3 lewe* – powtarzaj sekwencję a na końcu przełóż oczko bez przerabiania z nitką z przodu robótki

Rząd 5 – jak 1.

Rząd 6 – jak 2.

Rząd 7 – kolor B – 2 prawe, a później sekwencja *przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki, 3 prawe* a na końcu przełóż oczko bez przerabiania z nitką z tyłu robótki, 2 prawe

Rząd 8 – kolor B – 2 lewe, a później sekwencja *przełóż oczko bez przerabiania z nitką z przodu robótki, 3 lewe* a na końcu przełóż oczko bez przerabiania z nitką z przodu robótki, 2 lewe

Powtarzamy rzędy 1-8.

I jeszcze film, żeby wszystko było jasne.

KROPKI I KRESKI, CZYLI…

… czyli dzierganie niekoniecznie normalne.

Po pierwsze podrzucam Wam pomysł na bardzo prosty wzór, który wygląda, jakby był narysowany z kropeczek i kreseczek, a w rzeczywistości jest tworzony odpowiednim użyciem oczek lewych.

Jednak ważniejsze jest to, do czego chcę Was przekonać przy okazji tego wzoru – a chcę Wam pokazać, że jak się dzierga w rzędach, na płasko, to nie zawsze trzeba dziergać rządek po prawej i rządek po lewej stronie robótki. Można inaczej. Można w sposób szalony. Można dziergać, gdzie się chce!

Wszystko jest pokazane i wyjaśnione na filmie. Prosty schemat wzoru, którym macham filmowo jest poniżej.

Bawcie się dobrze i może nie tylko wykorzystajcie podrzucony wzór. Może zaprojektujecie swoje własne kropki i kreski…

PODNOSZONE NITKI

Ten wzór wykorzystuje taki „wynalazek” jak podnoszenie nitek.

Wzór poniżej wymaga liczby oczek podzielnej przez 10 plus 2 oczka brzegowe. (W wersji na okrągło wystarczy podzielność przez 10, a oczka brzegowe wyrzucamy.)

Nabieramy oczka i możemy od razu zaczynać wzór (powtarzamy to, co pomiędzy *   *):

1 rząd – 1 brzegowe, *5 oczek przełożonych z nitką z przodu robótki; 5 prawych*, 1 brzegowe

2 rząd i wszystkie rzędy parzyste – oczko brzegowe, oczka lewe, oczko brzegowe (w wersji na okrągło – wszystkie oczka w parzystych okrążeniach na prawo)

3 i 5 rząd – jak rząd 1

UWAGA – jeśli robimy wersję dwu- lub wielokolorową, to po 6. rzędzie zmieniamy kolor.

7 rząd – 1 brzegowe, *2 prawe, 1 prawe podnoszące nitki z poprzednich rzędów, 2 prawe, 5 oczek przełożonych z nitką z przodu robótki*, 1 brzegowe

9 i 11 rząd – 1 brzegowe, *5 prawych; 5 oczek przełożonych z nitką z przodu robótki*, 1 brzegowe

UWAGA – kolejne miejsce zmiany koloru

13 rząd – 1 brzegowe, *5 oczek przełożonych z nitka z przodu robótki, 2 prawe, 1 prawe podnoszące nitki z poprzednich rzędów, 2 prawe*, 1 brzegowe

15 i 17 rząd – 1 brzegowe, *5 oczek przełożonych z nitką z przodu robótki, 5 prawych*, 1 brzegowe

Powtarzamy rzędy 7-18. Jeśli chcemy zakończyć, to w ostatnim nieparzystym rzędzie robimy tylko prawe i między nimi prawe podnoszące nitki z trzech poprzednich rzędów.

Na filmie pokazany jest rząd, gdzie dzieje się wszystko – nitka jest przekładana z przodu robótki oraz robione są prawe podnoszące nitki pozostawione w poprzednich 3 rzędach.

Wzór nadaje się idealnie na kolorowy kocyk dla dziecka w niebanalne paski, z grubszej włóczki jako wzór na letnią torbę. Ale zapewne znajdziecie dla niego o wiele więcej zastosowań.

LUZACKI WARKOCZ

Zacznę tak samo jak na filmie – kto robił kiedykolwiek ze mną warkocze, ten będzie pamiętał, że podkreślałam: elastyczna i „mięsista” włóczka, nie za grube druty, zakręcanie w równych i nie za dużych odstępach. Warkocz ma być zwarty, śliczny, estetyczny. To dzisiaj złamiemy wszystkie te zasady i zrobimy sobie „luzacki” warkocz.

Włóczka sprawdzi się każda, ale dobierzcie do niej relatywnie grube druty, żeby dzianina był miękka i dobrze się układała. Liczba oczek do zakręcania warkoczy – spora. W przykładzie jest krzyżowanie 8 na 8. Miejsca krzyżowania oddzielone sporymi odcinkami robionymi prosto. Efekt – taki jak na zdjęciu powyżej.

Nabieramy liczbę oczek podzielną przez 24 plus 2 oczka. Raport wzoru, czyli część, którą powtarzamy macie zaznaczoną *   *.

1 rząd – 1 brzegowe, 1 lewe, *24 prawe, 2 lewe*

2 rząd i wszystkie rzędy parzyste – przerabiamy oczka tak, jak nam schodzą z drutów

3. rząd – jak rząd 1.

5 rząd – 1 brzegowe, 1 lewe, *8 prawych, 8 oczek przełożyć na drut pomocniczy i zostawić z przodu robótki, kolejnych 8 oczek na prawo, oczka z drutu pomocniczego przerabiamy na prawo; 2 lewe*

7, 9, 11, 13 rząd – jak rząd 1.

15 rząd – 1 brzegowe, 1 lewe, *8 oczek przełożyć na drut pomocniczy i zostawić z tyłu robótki; kolejne 8 oczek na prawo; oczka z drutu pomocniczego przerabiamy na prawo; 8 prawych; 2 lewe*

17, 19, 21, 23 rząd – jak rząd 1

Powtarzamy rzędy 5-24, ile razy jest nam to potrzebne.

Na filmie macie pokazane, jak krzyżować oczka przy pomocy dodatkowego drutu. Jego użycie jest wskazane, bo krzyżujemy ze sobą znaczne ilości oczek i robienie tego „na żywca” może być powodem palpitacji serca.

Jeżeli chcemy wydziergać komin/otulacz/zamot, to nabieramy oczka na prowizoryczny szydełkowy łańcuszek. Robimy rzędy 1-24. Później powtarzamy rzędy 5-24 tyle razy, ile jest nam to potrzebne. W ostatnim powtórzeniu dziergamy rzędy 5 – 20, żeby wzór nam się idealnie spasował z początkiem. Zamykamy żywe oczka graftingiem (można też szyć, ale wtedy miejsce łączenia będzie widoczne).

WARKOCZ NIECO INACZEJ

Dzisiaj warkocz, który nie powstaje z krzyżowania oczek na drutach. To warkocz, który powstaje z… prucia.

Najpierw obejrzyjcie film, a po nim kilka uwag dodatkowych:

Po pierwsze samo sprucie kilku oczek obok siebie może dać efekt, który będziecie chciały wykorzystać. Pamiętajcie, że takie prucie powoduje znaczne poszerzenie robótki.

Po drugie jeszcze kilka słów o tym, ile nitek łapać do przeciągania. Zasada ogólna jest taka – liczba sprutych oczek razy dwa, ewentualnie razy dwa i minus jeden. Czyli jeśli prujemy dwa oczka, to później do przeciągania łapiemy cztery lub trzy nitki. Im grubsza włóczka, tym mniej. Przy bardzo grubej włóczce może się okazać, że najlepszy efekt uzyskamy, kiedy będziemy przeciągać dokładnie tyle nitek, ile było sprutych oczek. Na szczęście eksperymentowanie, ile nitek przeciągnąć nie stanowi problemu, ponieważ zawsze można tworzony warkocz spruć i zacząć jeszcze raz.

Po trzecie – po zapleceniu tych nietypowych warkoczyków robótka nieco się zwęża, ale nie jest to bardzo mocne zwężenie. Czyli dziergając komin czy szal, można skorzystać z wyliczeń z próbki z samych prawych oczek. Jeśli jednak dziergamy coś, co ma mieć bardzo określony obwód czy szerokość, to dobrze jest zrobić i zmierzyć próbkę z warkoczykami i przeliczyć potrzebne oczka i centymetry porządnie.

OWIJAMY

Owijanie oczek jako element ozdobny daje niesamowite efekty. Tutaj będziemy owijać zwykły ściągacz 2×2.

Zauważcie, że nie owijamy raz, bo to za mało – dwa razy to minimum, trzy daje zazwyczaj najlepszy efekt. Spójrzcie na film:

Co jeszcze można owinąć? Sprawdźcie, jak będzie wyglądać warkocz, gdzie tuż po manewrze skrzyżowania oczek dodatkowo owiniecie to miejsce krzyżowania.

KWIATKI NA DRUTACH

Kwiatki wprawiają mnie w zachwyt. I w wersji jednokolorowej, i w wersji dwukolorowej.

Zacznijmy od wersji dla robótki na płasko. Liczba oczek podzielna przez 6 plus 1. Najlepiej wyglądają na płaszczyźnie oczek prawych i tak zaleca się je robić, żeby uzyskać efekt doskonały. Sam wzór zaczynamy dziergać po lewej stronie robótki, czyli robimy prawe oczka po prawej stronie robótki, obracamy i zabieramy się za „kwiatkowanie”:

rząd parzysty (lewa strona robótki) – brzegowe, *5 razy robimy oczko prawe nawinięte potrójnie, 1 prawe*, powtarzamy od * do *

rząd nieparzysty (właściwa strona robótki) – brzegowe, *potrójnie nawinięte oczka (5 z nich) przekładamy na prawy drut rozwijając, a następnie owijamy nitką z kłębka; 1 lewe*; powtarzamy od * do *

rząd parzysty (lewa strona robótki) – brzegowe, wszystkie oczka na prawo, brzegowe

Dalej dziergamy znowu płaszczyznę prawych.

Wszystko to widać na filmie, oczko po oczku:

A w wersji robótki na okrągło są małe zmiany. Liczba oczek podzielna przez 6. Po okrążeniach robionych prawymi oczkami dziergamy:

1 okrążenie – *potrójnie nawinięte oczko lewe, 1 lewe*, powtarzamy od * do *

2 okrążenie – *potrójnie nawinięte oczka (5 z nich) przekładamy na prawy drut rozwijając, a następnie owijamy nitką z kłębka; 1 lewe*; powtarzamy od * do *

3 okrążenie – oczka lewe

Kolejne okrążenia na prawo.

WERSJA KOLOROWA

Nic nie zmienia się w układzie oczek, jednak ważny jest moment wprowadzenia drugiego koloru. Dziergamy nim rząd lub okrążenie prawymi oczkami, tuż przed wzorem kwiatków, czyli:

lewe kolorem A (tła)

prawe po prawej stronie robótki kolorem B (kwiatka)

1 rząd/okrążenie wzoru (po lewej stronie robótki) kolorem B i dalej tym kolorem według wzoru

kolor zmieniamy na kolor A (tła) po zakończeniu wzoru, kiedy wracamy do robienia płaszczyzny oczek prawych w rzędzie po prawej stronie robótki.

Uwaga! Wzór może nieco ściągać dzianinę na szerokość. Jeśli chcemy tego uniknąć, pilnujemy, żeby nie ściągać bardzo mocno nitki przy owijaniu „kwiatkowych oczek” – ale z drugiej strony porządne owinięcie powoduje, że kwiatki są ładniejsze. Pranie i blokowanie powinno nieco poszerzyć ewentualne zwężenia.

WZÓR KOSZYKOWY

Nazwy wzoru znalazłam dwie – koszykowy albo waflowy. Ta druga – smaczniejsza nazwa – podoba mi się chyba bardziej. Ale szczerze pisząc, to ani koszyczków, ani wafli ten wzór nie przypomina.

Sam wzór jest bardzo prosty i bardzo efektowny. Mocno zachęcam Was do eksperymentowania z grubościami włóczki, z której można go dziergać. Średniej grubości włóczka (jak na filmie i zdjęciu) to najbardziej oczywisty wybór, ale z grubej włóczki też będzie wyglądał idealnie. Natomiast cieńsza włóczka i nieco grubsze druty dadzą efekt ciekawego ażuru.

Liczba oczek podzielna przez 4.

Wzór dla wersji płaskiej (nie uwzględnia oczek brzegowych):

1. rząd – same prawe

2. rząd – *4 lewe, 1 narzut*

3. rząd – *1 narzut, zdjąć z drutu oczko narzucone w poprzednim rzędzie, przełożyć kolejne oczko prawe z lewego na prawy drut bez przerabiania, 3 prawe, oczko przełożone wcześniej bez przerabiania przełożyć przez 3 prawe*

4. rząd – oczka lewe

Wzór dla wersji na okrągło:

1. rząd – same prawe

2. rząd – *1 narzut, 4 prawe*

3. rząd – *1 narzut, zdjąć z drutu oczko narzucone w poprzednim rzędzie, przełożyć kolejne oczko prawe z lewego na prawy drut bez przerabiania, 3 prawe, oczko przełożone wcześniej bez przerabiania przełożyć przez 3 prawe*

4. rząd – oczka prawe