Double Knitting dla zdeterminowanych

CZĘŚĆ PIERWSZA – porozmawiajmy o double knitting

W tej części proponuję Wam obejrzenie filmu, a w nim pokażę Wam przykłady projektów w technice double knitting. Porozmawiamy o wadach i zaletach tej metody dziergania. Opowiem Wam, co można zrobić, a co nieszczególnie dobrze w tej technice wychodzi. Pooglądamy schematy, które można wykorzystywać. A nawet na chwilę podyskutujemy o tym, czy projektowanie w duchu double knitting jest trudne czy nie. A na koniec szybki przegląd tego, co będzie zawierał kurs.

CZĘŚĆ DRUGA – double knitting na okrągło

W tej części wydziergamy wspólnie opaskę. Opaska na zdjęciu powstała z DROPS Cotton Merino w dwóch kontrastowych kolorach. Można przygotować inną włóczkę o podobnej grubości (220m w 100 g), około 25 g każdego z kolorów. Druty 2.75. Próbka 25 oczka i 32 rzędy dają 10cm. Rozmiar opaski zaprojektowany został na średnią dorosłą głowę (54-56 cm) : obwód bez rozciągania ok. 50cm, wysokość ok. 9cm. Można zmienić obwód, dodając lub odejmując wielokrotność 4 oczek.
O czym w szczególności opowiem w tym filmie: o najprostszym, ale i moim zdaniem najbardziej estetycznym sposobie nabierania oczek i zaczynania robótki w technice double knitting, o sposobie czytania schematu i robienia, kiedy dziergamy na okrągło i o zamykaniu oczek pasującym do tego, jak zostały nabrane.
Mając wiedzę z tego filmu, możecie wydziergać nie tylko opaski, ale też proste otulacze czy nawet getry o niezmiennym obwodzie.

Poniżej jest link do ściągnięcia wzoru, którego używamy na filmie.

CZĘŚĆ TRZECIA – double knitting na płasko

W tej części powstanie filmowo podkładka pod kubek z kwiatowym wzorem inspirowanym tradycyjnymi skandynawskimi wzorami Selbu. Nadal dziergam z Cotton Merino i do zrobienia podkładki o wymiarach 16×13,5cm potrzeba około 13 g każdego z kolorów i nadal druty 2.75.

Pokażę Wam dwa kolejne sposoby nabierania oczek, które sprawdzą się tam, gdzie potrzebujemy miękkiego, bardzo elastycznego brzegu, który będzie pracował razem z dzianiną. Porozmawiamy o tym, jak czytać schematy, kiedy pracujemy w rzędach i jak sobie wtedy ułatwić dzierganie, szczególnie przy większych lub bardziej skomplikowanych projektach. A na końcu dwa sposoby zamykania oczek.

Mając wiedzę z tego filmu, możecie wydziergać nie tylko podkładki pod kubki czy talerze, ale też szale oraz kocyki o dowolnym rozmiarze.

Poniżej macie link do ściągnięcia schematu wzoru podkładki, którego używamy na filmie.

A w ramach miłego dodatku macie też przygotowany, jako „awers” i „rewers”, wzór, który możecie wykorzystać jako pomysł na szal, inspirowany tym samym kwiatowym wzorem, ale w znacznie bogatszej odsłonie. Wzór jest przygotowany na szerokość 69 oczek i nie uwzględnia oczek brzegowych. Jeśli będziecie potrzebowali nieco większej szerokości, to możecie spokojnie dodać oczka tła jako ramkę po bokach i ewentualnie na górze i na dole.

CZĘŚĆ CZWARTA – dodawanie i odejmowanie oczek w technice double knitting

Ten odcinek będzie relatywnie krótki, ale z najbardziej pożądaną wiedzą na temat double knitting na nieco wyższym poziomie – będziemy mówić o zwiększaniu i zmniejszaniu liczby oczek. Opowiem Wam i pokażę, dlaczego tak rzadko wykonuje się w tej technice projekty, które wymagają częstej lub dużej zmiany ilości oczek i czy na pewno jest to problem.

CZĘŚĆ PIĄTA – dwuwarstwowa i dwustronna czapka w technice double knitting

Ta część kursu jest częścią dodatkową, płatną. W jej ramach powstanie czapka w technice double knitting. W ramach kursu przygotowano cztery warianty wzoru. Pakiet materiałów obejmuje: pdf z dokładnym opisem wzoru oraz schematami do wszystkich czterech wersji czapki, a także materiały filmowe – tutorial, który obejmuje cały proces dziergania czapki.

CZĘŚĆ SZÓSTA – double knitting – „wyższa szkoła jazdy”

Film pokazuje kwestię, o której bardzo rzadko się mówi, czyli o „swobodzie” warstw w projektach double knitting. W szczegółach wyjaśniam to filmowo, ale w skrócie chodzi o to, że kiedy dzierga się w tych wzorach większe płaszczyzny jednym kolorem, to one powinny być niepołączone, powinno się dać od siebie „odkleić” spód i wierzch robótki, a można to zrobić tylko, kiedy nie zakręcimy nitek obu kolorów o siebie niepotrzebnie, kiedy prowadzimy je zawsze równolegle. O tym, jak tego pilnować, czy to naprawdę ważne i dlaczego czasem tak, a czasem nie – zapraszam do obejrzenia filmu poniżej.